Festiwal Teatru Otwartego w dniach 7-8-9 lipca przeniesie nas w świat wyobraźni i emocji. Pozwoli zanurzyć się w niezwykłym świecie artystycznych wizji. FTO to połączenie sztuki teatralnej i interakcji z widzami. Aktorzy, dzięki swoim talentom aktorskim i umiejętnościom scenograficznym, potrafią przenieść nas w zupełnie inne miejsce i czas, nawet na chwilę wyrwać nas z codzienności.
PROGRAM 2023
25. Festiwal Teatru Otwartego — świdnicki rynek
PIĄTEK — 7 lipca
godz. 16.00—19.00 Strefa Animacji – Klaunikowa Fifi z Ekipą (plac c)
godz. 17.00 „Jarzyna” Kamil Żongler (plac a)
godz. 18.00 „Ekolandia” Teatr Bajka (plac b)
godz. 19.00 wernisaż wystawy malarstwa Kamili Karst ( Galeria Fotografii, Rynek)
godz. 19.30 „Piękna dziewczyna z wód ciemnych” Grupa Cedeen MDK (sala teatralna)
godz. 21.30 „Dobrze, lepiej, katastrofa” Teatr Ewolucji Cienia (plac a)
SOBOTA — 8 lipca
godz. 16.00—19.00 Strefa Animacji – Klaunikowa Fifi z Ekipą (plac c)
godz. 17.00 „Balwierz SPA” Teatr JaSię (plac a)
godz. 18.00 „Dobre Rady Lisa Witalisa” Grupa O!Teatr (plac b)
godz. 19.30 „Czerwony Kapturek w poszukiwaniu Wilka” Teatr Arka (sala teatralna)
godz. 21.30 „Klasa” Teatr Snów (plac a)
NIEDZIELA — 9 lipca
godz. 16.00—19.00 Klaunikowa Fifi z Ekipą (plac c)
godz. 17.00 „Błazenologia” Teatr na Walizkach (plac a)
godz. 18.00 „Czyja to walizka” Teatr Wielu Form (plac b)
godz. 19.30 „Wędrówką jedną życie jest…” recital Dmitrija Makliakowa (sala teatralna)
godz. 21.30 „Don Kichot” Teatr HoM (plac a)
Impreza towarzysząca:
8 lipca, godz. 16.00 Familijne warsztaty plastyczne „Barwne motyle”, Galeria Fotografii (Rynek 44) — zapisy do 3 lipca: m.ciucka@sok.com.pl
plac a — wejście do biur ŚOK przy słupie ogłoszeniowym
plac b — wejście główne do Teatru
plac c — dziedziniec pod Wieżą Ratuszową
Wstęp wolny na wszystkie wydarzenia.
Program może ulec zmianie.
W przypadku deszczu spektakle będą przenoszone w miarę możliwości do Sali teatralnej ŚOK lub Klubu Bolko.
Klaunikowa Fifi z Ekipą to sprawdzony organizator imprez dla dzieci. Tworzą go wyjątkowi i kreatywni animatorzy, osoby na co dzień pracujące z dziećmi w różnorodnych placówkach i organizacjach. Zapraszamy dzieci wraz z rodzicami do zabaw/ warsztatów plastycznych, para-cyrkowych, tanecznych.
Kamil Malecki (Żongler)- performer, żongler, klaun, pedagog cyrku. Wierzy, że ludzie w każdej części świata śmieją się tak samo, a uśmiech wędruje naprawdę daleko i wraca do nas ze dwojoną siłą. Jarzyna, to spektakl teatru ulicy stworzony metodami współczesnej klaunady i żonglerki rekwizytami równie ostrymi co warzywnymi. Opowieść o tytułowym klaunie Jarzynie, który miał na pieńku z warzywami. Jak skończy się ta historia? Przekonajcie się sami! Spektakl ma na celu poruszenie tematu trudności w regularnym jedzeniu warzyw przez ekspozycję na wrażenia wizualne. Inspirowany cyrkiem współczesnym i sensoterapią.
Teatr Bajka działa od 23 lat. To autorskie przedsięwzięcie Bożeny Oleszkiewicz — aktorki, lalkarki, piosenkarki i animatorki kultury. Tworzony jest przez aktorów związanych na co dzień z Teatrem Lalki i Aktora w Wałbrzychu, a w swojej działalności koncentruje się na spektaklach dla młodszego widza. Stawia głównie na ożywczą moc martwych przedmiotów. Odwołuje się do dziecięcej wyobraźni i kreatywności. EKOLANDIA to opowieść o bajce Ekolandii, która kochała wszystko co dobre i piękne. Kochała ludzi i zwierzęta. Jej świat był dobry i czysty, niczym nieskażony. Lecz na krańcu tego świata żył Smok Niedbaluch. Nie dbał o nic. Wszystko niszczył wokół siebie. Brudził, rozrzucał, mieszał i deptał. Aż w końcu zaczął niszczyć świat Ekolandii. Tego jednak Bajka znieść nie mogła. Jak to się skończyło? Zobaczcie sami. Rozśpiewana, roztańczona i pełna humoru opowieść, która wciąga zarówno dzieci jak i dorosłych .
Grupa Cedeen od lat działa przy Młodzieżowym Domu Kultury w Świdnicy, jej instruktorka jest Joanna Chojnowska. Scenariusz spektaklu „Piękna dziewczyna z wód ciemnych” oparto na motywach „ Mitologii Słowiańskiej”. Wiły i Boginki zamieszkujące prastare słowiańskie lasy chciały zwabić do bagna Młodzieńca o imieniu Joszko, chciały go „zatańcować na śmierć” Jedna z nich ujęła się za nim, a jej podstępne siostry rzuciły na nich urok i zakochali się w sobie. Joszko pragnął przedstawić swoją narzeczoną w swojej wsi, jednak inna od wiejskich dziewczyn Mija, nie została zaakceptowana. Joszko i Mija zostali z niej wygnani. Wrócili do lasu i na brzegu bagna usnęli. W tym czasie podstępni mieszkańcy bagien zdjęli urok z Miji, i kiedy narzeczeni obudzili się, to Joszko nie podobał się już Miji, a ona wraz ze wszystkimi utopiła Joszka. Zdała sobie sprawę ze swojego czynu, ale było już za późno. Na cześć tej Miłości powstała pieśń „ Piękna dziewczyno z wód ciemnych”, którą do dziś śpiewają okoliczni mieszkańcy wsi.
Teatr Ewolucji Cienia jest syntezą doświadczenia, jakie wnieśli ze sobą liderzy (Sławomir Dadej i Wioletta Dadej) oraz najstarsi członkowie zespołu oraz energii i młodzieńczego entuzjazmu jaki wnieśli ze sobą młodsi członkowie grupy. Ich spektakle charakteryzuje swoista poetyka obrazu, ilustracyjna muzyka i dzianie się w sferze międzyludzkiej przy użyciu minimum rekwizytów i scenografii. „Dobrze, lepiej, katastrofa” to spektakl osadzony w rzeczywistości Polski z lat 70- tych. To okres często nierealnie utożsamiany z czasem dobrobytu, podczas gdy nasz kraj był wówczas co najwyżej „najweselszym barakiem w obozie socjalistycznym”. Czy z historii dekady lat siedemdziesiątych można wysnuć prawdę uniwersalną, wartą popularyzacji? Widzimy dwie takie prawdy. Pierwsza mówi o systemie socjalistycznym nienadającym się do zreformowania na tyle, aby móc zaspokoić potrzeby konsumpcyjne obywateli. Dowcip z tamtych lat ujmował to tak: „gdyby nasz system wprowadzić na Saharze, to po tygodniu zabrakłoby piachu”. Druga: nawet zaspokojenie wszystkich potrzeb materialnych nie spowoduje zaniechania potrzeby wolności! Taka jest chyba natura, jeśli nie „człowieka w ogóle”, to części ludzi na pewno. Sytość nie może zagłuszyć potrzeby wolności, ani też zmącić jasności widzenia, czy oceny tego, co dzieje się wokół nas. Czy komediowa forma spektaklu może mierzyć się z tym tematem? Przekonajcie się sami.
Teatr JaSię powstał w roku 2013 z czystej potrzeby rozwoju i poszukiwań ludzkich szczerych emocji. Chodząc po ulicach kraju i czasem też świata napotykamy masy ciągnących gdzieś ciągle ludzi, którym ciężko jest się zatrzymać i dostrzec to co ich otacza. Teatr JaSię chciałby mówić o wszystkich znanych nam emocjach i uczyć ich akceptacji. Każdy nowy styl teatralny będzie miał za zadanie okiełznać inne uczucie. „Balwierz SPA” to mobilne studio plenerowe specjalizujące się w upiększaniu tego co zwykłe i nie rzucające się w oczy. Parodia branży beauty, która zaspokoi standardy estetyczne dzieci i dorosłych. Retro rower z przyczepką zmienia nie do poznania wszystkich uczestników swoich zabiegów, a przystępna infolinia dostępna dla widzów ułatwia umówienie się na wizytę. Wszystko wydaje się być na swoim miejscu, a jednak śmiech i euforia towarzyszy wszystkim widzom. Spektakl przeznaczony dla widzów w każdym wieku!
Grupa O!Teatr łączy w sobie elementy komediowo-kabaretowe z lalkowym teatrem dla dzieci. Fakt, że wywodzą się z krakowskiego środowiska artystyczno-kabaretowego wpłynął na wypracowanie własnego charakterystycznego stylu i metody aktorskiej. Komizm ich przedstawień nie jest banalny, co pokazują zarówno reakcje dzieci jak i dorosłych. Poprzez śmiech, emocje i różne zabiegi interaktywne widz jest wciągany w wir scenicznych wydarzeń. Nie jest on tylko biernym obserwatorem, ale ma wpływa na losy bohaterów spektakli. Każda interakcja ma sens i cel. Spektakl muzyczny „Dobre rady lisa Witalisa” to opowieść o znanym szelmie Witalisie. Czego to ten zwierz nie obieca by zdobyć to, na co przyjdzie mu ochota. Wykorzystując ufność, łatwowierność, a niekiedy i naiwność napotkanych stworzeń spełnia sam swoje zachcianki. Ci, którzy chcą coś zdobyć bez wysiłku niech się strzegą jego dobrych rad. Ale i lisowi przyjdzie w końcu ponieść zapłatę za swe niecne poczynania. To tez opowieść o trudnej, ale koniecznej umiejętności powiedzenia „nie”.
Teatr Arka, to zawodowy teatr integracyjny z siedzibą we Wrocławiu. Teatr powstał w 1993 roku z inicjatywy Renaty Jasińskiej-Nowak, Andrzeja Nowaka i Bogdana Michalewskiego. Obok zawodowych aktorów na scenie teatru występują aktorzy niepełnosprawni intelektualnie z kilkuletnim doświadczeniem scenicznym. W spektaklu „Czerwony Kapturek w poszukiwaniu Wilka” babcia wcale nie jest chora, a czerwony kapturek już nie jest małą dziewczynką. Być może nawet nie ma żadnego wilka, a jeśli jest- to czy naprawdę jest taki straszny? A może to wilk boi się wszystkiego i ukrywa w lesie udając kogoś innego, bo wie, że zaraz ktoś go może upolować i wsadzić do klatki?
Teatr Snów – gdański teatr uliczny, założony z inicjatywy Zdzisława Górskiego i Alicji Mojko w 1986 roku. Jest uznawany za jeden z najoryginalniejszych polskich teatrów ulicznych. Poetyckie spektakle reżyserowane przez Zdzisława Górskiego, których najważniejszą inspiracją są opowiadania Brunona Schulza. „Klasa” to opowieść o starszym człowieku, który wraca do szkoły. Chce spotkać kolegów i przeżyć ponownie, lub tylko powspominać, tamten czas. Zasiada w ławce jak kiedyś i porusza się między realnością a fantazją. Wywołuje ze swojej pamięci koleżanki i kolegów oraz wydarzenia, które były dla niego najważniejsze. Wywołuje też magiczne sceny, które ubarwią jego wspomnienia, które zainteresują kolegów z klasy.
Teatr Na Walizkach powstał w 2005 roku. Na przestrzeni minionych lat teatr współpracował z wieloma aktorami z różnych części świata, co wpłynęło znacznie na ukształtowanie się stylu jego przedstawień. Są zrozumiałe dla każdego odbiorcy niezależnie od wieku i narodowości. Twórczość Teatru Na Walizkach, to przede wszystkim komedie mieszczące się w konwencji teatru ulicznego, teatru improwizacji, visual comedy i cyrku. „Błazenologia”, to spektakl w konwencji teatru ruchu, pantomimy i burleski inspirowany klasyką komików kina niemego (Ch. Chaplin, B. Keaton). Jest on zgrabnym połączeniem klasycznych środków wyrazu i scenariuszy w nowoczesnej aktualnej aranżacji i interpretacji.
Teatr Form Wielu założony został przez dwóch braci: Przemysława Jarzyńskiego i Łukasz Jarzyńskiego w pięknym mieście Płocku. Co kryje tajemnicza walizka, która nagle pojawiła się na scenie? Tego chcą dowiedzieć się bohaterowie spektaklu „Czyja to walizka ?”. To przezabawna historia pełna iluzji i magii. Magii teatru lalek, która mieści się w walizce obszernej jak nasza wyobraźnia. Jesteście gotowi odkryć te tajemnicę razem z nami?
Teatr HoM to projekt integrujący artystów eksplorujących różne formy teatralne, performance, muzyczne i ich wypadkowe. Inicjatorem przedsięwzięcia jest aktor i reżyser teatru pantomimy Jakub Kabus. „Don Kichot” to monumentalne widowisko plenerowe z muzyką na żywo w wykonaniu mistrza flamenco, gitarzysty Michała Czachowskiego oraz saksofonisty Michała Sosny. „Miasteczko… Miasteczko jak miasteczko. Pełno takich w świecie, a wszystkie jednakie. Zgiełk, gwar i tumult. Możni się bogacą, nędzarze biednieją, złodzieje kradną, a dzieci się śmieją. Rwetes. Hałas. Ciche cudzołóstwo i głośne modlitwy. Matrony, pieniacze, wściekłe żony, lubieżnicy i łajdacy, a nie rozróżnisz, kto kim, bo się przecież tak sprytnie chowają… a to za funkcją, a to za urzędem, a jak nie ma za czym większym, to choć za ubiorem… Domy, rzeźnia, targ i młyn…”. Jak dziś świat traktuje wyobcowanych marzycieli pokroju Don Kichota? Na jaki los może liczyć w patriarchalnej społeczności , bynajmniej nie będąca wzorem cnót niewieścich” Dulcynea?
Dmitrij Makliakow to aktor Kijowskiego Teatru Piosenki i Poezji im. Włodzimierza Wysockiego, reżyser, kompozytor, autor. W swoim repertuarze, oprócz piosenek autorskich, ma też wiele utworów takich legend muzycznej sceny jak: Leonard Cohen, Tom Waits, Marek Grechuta, Bułat Okudżawa czy Włodzimierz Wysocki. Oprócz działalności koncertowej Dmitrij ma w swoim artystycznym dorobku również role w teatrze dramatycznym. Jego ulubiony gatunek teatralny to monodram. W tej formie Dmitrij wypowiada się najpełniej, umiejętnie łącząc słowo, muzykę i pełny wachlarz swoich aktorskich umiejętności w spójną, świadomą dramaturgię opowiadanych przez siebie historii. Jego najnowszy recital Wędrówką jedną życie jest… to bardzo osobiste, intymne zaproszenie słuchaczy do wspólnej poetycko-muzycznej podróży. Do wędrówki śladami wybitnych poetów, autorów, bardów, a także anonimowych ludowych twórców, których dzieła przetrwały w pamięci kolejnych pokoleń. W tej pamięci, która budzi się w snach… Tom Waits, Edward Stachura, a do tego ludowe pieśni ukraińskie i pieśni cygańskie, ten wybór wcale nie jest przypadkowy. Dmitrij Makliakow wraz z autorami śpiewanych przez siebie utworów wiedzie słuchaczy przez meandry życia. Ta podróż to świadectwo naszej Obecności w Historii, Kulturze, w świadomości współczesnych, a być może także przyszłych pokoleń. Recital Wędrówką jedną życie jest… niesie też ze sobą ważne pokrzepiające przesłanie, tak cenne zwłaszcza w dzisiejszych, pełnych dramatycznych wydarzeń czasach. Czasach przepełnionych zwątpieniem i bólem. Tym przesłaniem jest: Wiara, Nadzieja i Miłość. A także pamięć o korzeniach, o naszej zbiorowej i indywidualnej tożsamości. Skąd jesteśmy i kim jesteśmy? Dokąd zmierzamy i jaki jest cel tej drogi? Wszystkie te pytania i odpowiedzi układają się w recitalu Dimy w wiarygodny dowód tożsamości… W dowód naszej kruchości i niezłomności. Naszych upadków i naszych wzlotów. Układają się w sens naszego istnienia.